Pół godzinki dla słoninki, czyli czy poobiednia drzemka to dobry pomysł?

Poobiednia drzemka obok otwartego okna.
Zmęczenie pracą zwiększa chęć odpoczynku w postaci drzemki. Jednak jest to niedobra decyzja dla zdrowia i masy ciała, fot. Firefly
ikona podziel się
Opublikowano: 25.02.2024 r., 15:00 | Autor: Ewa Cierpiał
Stres, obowiązki, brak czasu powodują, że kiedy w końcu wrócimy do domu i zjemy wyczekany posiłek, to od razu czujemy się lepiej, milej i do pełni szczęścia brakuje tylko jednego – ciepłego kocyka i spokojnej drzemki. Okazuje się jednak, że to ostatnie ma duży wpływ na to, jak prezentuje się nasza masa ciała i zdrowie.

Bezlitośni naukowcy

Każdy doskonale wie, że codziennie powinniśmy wykonywać 10 tysięcy kroków. Jednak po ciężkim dniu w pracy (często siedzącej) wracamy do domu i jedyne, o czym marzymy to odpoczynek, najlepiej w formie leżącej, a już w ogóle najlepiej jako burrito owinięte kocykiem.

Jednak w tym miejscu badania naukowe są bezlitosne. Brak ruchu ma wpływ na masę ciała i ryzyko rozwoju wielu chorób.

Glikemia

Szeroko pojęty wysiłek fizyczny ma wpływ na szybszy rozkład spożytego z jedzeniem tłuszczu, obniża poziom cholesterolu we krwi i zmniejsza ryzyko rozwoju miażdżycy. Dodatkowo regularna aktywność fizyczna powoduje obniżenie poziomu insuliny i glukozy we krwi po posiłku.

Kiedy zjemy posiłek, to po 30 - 60 minutach występuje najwyższy poziom glukozy we krwi. Jeśli w tym czasie pójdziemy na spacer zamiast w objęcia Morfeusza, to szybciej glukoza zostanie zużyta na tę delikatną aktywność, co przyczyni się do mniejszego wyrzutu insuliny. A badania dowodzą, że częste i wysokie wyrzuty insuliny przyczyniają się do zwiększonego odkładania tkanki tłuszczowej.

Spokojnie nie znaczy źle

Ja wiem, co powiecie – jak to mam ćwiczyć? Zaraz będzie kolka, ból brzucha, zgaga! I tu się zgadzam. Bo po posiłku takim jak np. obiad, aktywność fizyczna ma być delikatna i niewymagająca zadyszki czy siódmych potów. Wystarczy krótki spacer czy wchodzenie po schodach (tak wiem, że przy tym można się nieźle zadyszeć). Jedyna zasada jest taka, żeby aktywność trwała ok. 20 – 30 minut. Co potwierdzają badania przeprowadzone w 2023 roku przez Engeroff’a, Groneberg’a i Wilke’a. Jeśli więc zależy wam na tym, aby zmniejszyć masę ciała, ryzyko rozwoju cukrzycy czy miażdżycy to krótki, codzienny spacer będzie lekiem na całe to zło. Bo też należy pamiętać, że taka aktywność powinna być codziennie, nie od święta czy tylko w weekendy.

Regularny spacer wiosną dla zdrowia
Regularne spacery trwające 20 - 30 minut poprawiają pracę całego organizmu, fot. Firefly

Nowotwory

Kolejnym argumentem przemawiającym za spacerowaniem po obiedzie jest fakt, że może on uchronić nas przed nowotworem. Według biuletynu Krajowego Rejestru Nowotworów z 2021 roku nowotwory jelita grubego są najczęściej występującą chorobą nowotworową. Na jego rozwój w 95% ma wpływ styl życia i dieta. Może się też do tego przyczynić długie zaleganie treści pokarmowej w jelitach. Podczas aktywności fizycznej pracujące mięśnie brzucha masują jelita, dzięki czemu pobudzają je do pracy i przyspieszają przesuwanie się treści pokarmowej i jej wydalenie z organizmu.

Przy każdym posiłku

Jeśli kiedyś interesowaliście się zdrowym odżywianiem, to pewnie wiecie o zaleceniach, które mówią, że ostatni posiłek powinien mieć miejsce na 2-3 godziny przed snem. Wynika to właśnie z wyżej wymienionych powodów. Przerwy między posiłkami najlepiej w formie nawet minimalnej aktywności fizycznej mają ogromny wpływ na to, czy będziemy żyć długo i szczęśliwie.

Źródła:

  • Didkowska, U. Wojciechowska i inni, Nowotwory złośliwe w Polsce w 2021 roku, Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie Państwowy Instytut Badawczy; https://onkologia.org.pl/pl/news/tegoroczny-biuletyn-juz-dostepny
  • https://dietetycy.org.pl/ruch-po-posilku/
  • Engeroff T., Groneberg D., Wilke J. (2023) After Dinner Rest a While, After Supper Walk a Mile? A Systematic Review with Metaanalysis on the Acute Postprandial Glycemic to Exercise Before and After Meal Ingestion in Healthy Subjects and Patients with Impaired Glucose Tolerance. Sports Med, 53 (4), 849-8697) Solomon T., Tarry E., Hudson C., Fitt A., Laye M. (2020) Fflugers Archiv: European journal of physiology, 472(2), 271-280
ikona podziel się Przekaż dalej

Zobacz podobne newsy

Skomentuj
Załóż konto
  • zapisywać ulubione przepisy
  • otrzymywać dopasowane przepisy na maila
  • komentować przepisy pod własnym nickiem
Załóż konto