Chcesz schudnąć, więc codziennie pijesz ocet jabłkowy? Lepiej uważaj!

O tym, czym jest ocet jabłkowy i czy warto go stosować pisaliśmy tutaj: Picie octu jabłkowego - hit czy kit? Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat octu jabłkowego, polecamy przeczytać artykuł.

Jak wiadomo z powyższego tekstu, ocet jabłkowy znalazł zastosowanie w dietetyce. Może on powodować lepszą utratę masy ciała.

Ponadto, octowi jabłkowemu przypisuje się działanie hipoglikemiczne. Z tego względu może być z powodzeniem stosowany u tych, którzy mają problemy ze zbyt wysokim poziomem glukozy we krwi.

Dzięki swoim właściwościom można obniżyć parametry "złego" tłuszczu, zmniejszając poziom cholesterolu oraz trójglicerydów we krwi. Ma to bardzo istotne znaczenie w profilaktyce chorób serca czy zakrzepów i udarów mózgu.

W składzie ocet jabłkowy ma korzystne bakterie, które wpływają pozytywnie na jelita. Poza tym wspiera on odporność, właśnie przez to, że jest probiotykiem. Dodatkowo wspiera pracę jelit.

Ze względu na to, że ocet jabłkowy jest bogaty we wszelkiego rodzaju związki, między innymi przeciwutleniacze, witaminy i składniki mineralne, jest on chętnie wybierany przez ludzi jako remedium na wiele dolegliwości.

O ile przyjmowany jest w sposób prawidłowy, stanowi dobre uzupełnienie diet i terapii. Natomiast w wyniku nieodpowiedniego użytkowania, staje się on bardziej szkodliwy, aniżeli przydatny.

Bardzo często ludzie mają tendencję do przyjmowania zbyt dużych ilości, ponieważ wydaje im się, że im więcej, tym lepiej. Tymczasem wcale to tak nie działa. Przesadzenie z ilością octu jabłkowego grozi podrażnieniem jamy ustnej i żołądka. Ba! Im dłużej się go stosuje, tym wyższe jest ryzyko powstania wrzodów żołądka czy dwunastnicy.

Jeżeli dieta jest niskokaloryczna (na przykład dieta warzywno-owocowa) lub ubogotłuszczowa, dodatkowo nasila się działanie drażniące octu jabłkowego. To istotne, ponieważ wiele osób, chcąc schudnąć, wybiera bardzo ubogokaloryczne diety, które mają znikomą ilość tłuszczu. Wówczas może zostać podrażniony przełyk, jest to więc czynnik wywołujący zgagę.

Chora wątroba jest dużym przeciwwskazaniem do picia octu jabłkowego. Dieta wątrobowa powinna być lekkostrawna, a ocet jest niedopuszczalny w takim przypadku. Ponadto, zaburza on wchłanianie pewnych substancji, co jest kluczowe w leczeniu chorób wątroby. Pamiętać należy, że otyłe osoby mają większe ryzyko występowania chorób wątroby.

Kolejnym minusem picia octu jabłkowego jest szkodliwy wpływ na zęby. Osoby, które stosują ocet jabłkowy na odchudzanie (ale nie tylko), powinny po wypiciu octu przepłukać jamę ustną wodą. Mogą także pić napój przez słomkę, tym samym ograniczając kontakt octu jabłkowego z zębami. Co ważne, nie powinno się myć zębów od razu po wypiciu octu, ponieważ robiąc tak jeszcze bardziej ściera się szkliwo zębów.

I kwestia dotycząca cukrzyków, ponieważ ta choroba bardzo często występuje w przypadku otyłości i nadwagi - przed zastosowaniem octu jabłkowego warto byłoby poradzić się lekarza prowadzącego. U niektórych osób może wystąpić hipoglikemia, która w poszczególnych przypadkach jest bardzo groźna!

Według badań naukowych wynika, że ocet jabłkowy wywołuje hipokaliemię - niedobór potasu w surowicy krwi. To bardzo ważne, przede wszystkim dla osób, które mają niski poziom tego pierwiastka w organizmie. Niedobór potasu prowadzi do problemów z sercem (m.in. zaburzenia rytmu serca) oraz z mięśniami (m.in. osłabienie mięśni szkieletowych).

Ocet jabłkowy ma bardzo wiele zalet, ale jeżeli jest źle stosowany, będzie powodował różne problemy. Może wpływać na zmniejszenie wchłaniania poszczególnych składników mineralnych czy witamin oraz powodować niedobór potasu. Zbyt duże ilości octu jabłkowego są przyczyną podrażnienia układu pokarmowego oraz zgagi i wrzodów.

Odpowiednie stosowanie octu jabłkowego nie zagraża zdrowiu i sprzyja jego poprawie. W momencie przyjmowania pomimo przeciwwskazań, nastąpić może pogorszenie stanu zdrowia.

Ocet jabłkowy dodawany w niewielkiej ilości do potraw oraz pity w odpowiednim rozcieńczeniu z wodą jest jak najbardziej pożądany.

• Hypokalemia, hyperreninemia and osteoporosis in a patient ingesting large amounts of cider vinegar. Nephron. 1998; 80:242-243. Lhotta K., Hofle G., Gasser R., Finkenstedt G.