Gołąbki

Gołąbki – zbiór przepisów na gołąbki w różnych wersjach

Gołąbki to popularne danie, które znane jest nie tylko w Polsce, ale też w wielu innych państwach świata. Polskie domowe gołąbki tradycyjnie robi się z liści białej kapusty, w które zawijać należy farsz z mięsem, ryżem lub kaszą. Jaki jest prosty przepis na pyszne gołąbki? Czy mięso, kapusta, ryż bądź kasza to jedyne składniki, których używa się do robienia tego dania? Jak zrobić dobry sos pomidorowy, z którym Polacy najchętniej jedzą potrawę? Sprawdź najważniejsze informacje o gołąbkach, ich pochodzeniu i właściwościach odżywczych.

Jak zrobić dobre domowe gołąbki? Przepis na polskie gołąbki – składniki

Historia polskich gołąbków, czyli skąd wzięło się danie w naszym kraju?

Gołąbki są smaczną potrawą, którą znamy w Polsce od pokoleń. Za autora przepisu uważa się jednego z mieszkańców państw Europy Wschodniej bądź Środkowej, gdzie dawniej powszechne było uprawianie białej kapusty głowiastej. Właśnie stamtąd gołąbki przywędrowały do Polski mniej więcej w okolicy XIX wieku. Historycy na podstawie kulinarnych książek uważają, że pierwszy przepis na gołąbki pochodzi z Ukrainy. Dlaczego jednak danie to tak doskonale przyjęło się w Polsce? Może dlatego, że my również mieliśmy dostęp do kapusty, którą wykorzystywaliśmy również do wielu innych dań. Dziś Polacy wymieniają gołąbki jako jedno z naszych czołowych dań.

Zwyczaj przyrządzania i jedzenia gołąbków dotarł do wielu naszych sąsiednich krajów, w tym do Czech czy Słowacji, ale też Rosji. Można powiedzieć, że wszędzie tam, gdzie uprawiano kapustę, spożywanie gołąbków stało się powszechne. Do dziś ludzie spierają się jednak ze sobą o to, jak pierwotnie przyrządzano to danie. Jedni upierają się, że oryginalnie powinno się zawijać farsz w kapustę kiszoną. Inni z kolei, że od wieków prawidłowe jest wrzucanie świeżych liści kapusty do osolonej wody, aby je obgotować i później zawijać kapustą farsz. Będąc przy farszu, warto dodać, że jedynym „słusznym” nadzieniem gołąbków nie jest wyłącznie mięso i ryż.

• Dawniej gołąbki były daniem postnym, dopiero później dodano do nich mięso.
• Pierwsze gołąbki robiło się wyłącznie z kaszą. Później zaczęto zastępować ją ryżem.
• W Grecji gołąbki jada się nie z mięsem wieprzowym, ale z jagnięciną.
• W Rumunii gołąbki często spożywa się z farszem rybnym.
• Popularnym daniem są również gołąbki bez zawijania, a więc bez kapusty.

Nietypowe gołąbki bez zawijania – danie w wersji dietetycznej

W Polsce bardzo popularną wersją tradycyjnych gołąbków stały się alternatywnie gołąbki bez zawijania, a więc bez kapusty. Jak wiadomo, do przygotowania zwykłych gołąbków potrzeba wiele czasu, aby „powalczyć” z kapustą. Można jednak zdecydować się na mniej pracochłonny przepis, w którym nie ma konieczności gotowania kapusty. Wystarczy ją zetrzeć na tarce albo zmielić tak, że nie będzie ona bardzo wyczuwalna w daniu. Wówczas mięso miesza się z kapustą, a także ugotowanym ryżem, pokrojoną drobno cebulą i przyprawami. Farsz formuje się na kształt tradycyjnych gołąbków, a następnie zapieka w naczyniu żaroodpornym lub podsmaża na patelni. Później należy zanurzyć je w sosie pomidorowym i poddusić, aby nabrały niesamowitego smaku oraz wybornego aromatu.

Gołąbki przygotować można również w wersji dietetycznej, która będzie mniej kaloryczna od tradycyjnej. Można również skorzystać z przepisu na gołąbki w wersji wegetariańskiej. W przypadku gołąbków dietetycznych, zamiast mięsa wieprzowego, użyć można np. jagnięciny (jak w Grecji) albo drobiu. Jeśli jednak nie je się mięsa, można przyrządzić gołąbki zupełnie bez tego składniku. Wystarczy przyrządzić farsz z kaszy gryczanej oraz pieczarek. Zamiast kaszy można oczywiście użyć ryżu, a nawet dodać do niego tofu, aby danie było bardziej pożywne. Gołąbki w wersji wegetariańskiej wybornie smakują również z czerwoną fasolą albo soczewicą.

Gołąbki – dobry przepis na potrawę. Zobacz, co warto wiedzieć o gołąbkach!

Czy gołąbki są zdrowe? Ile kalorii ma danie?

Gołąbki słynne są na całym świecie, jednak na przestrzeni lat przepis na nie został bardzo zmodyfikowany. Ciężko jest powiedzieć wobec tego, jaka jest dokładnie kaloryczność jednego gołąbka. Za wzór weźmiemy więc sobie danie w wersji tradycyjnej, a więc te, w którym główną rolę gra kapusta.

Warto wiedzieć, że tradycyjne gołąbki nie są doskonałym źródłem witamin oraz cennych składników mineralnych. Sporo w nich składników, jednak ich wartość odżywcza jest tak naprawdę znikomej jakości. W gołąbkach jest za to sporo witaminy C (pod warunkiem, że dodaje się do gołąbków sos pomidorowy) i tłuszczy zarówno nasyconych, jak i jednonienasyconych. Co do wartości odżywczych wiele zależy od tego, jaki będzie skład gołąbków, a więc co znajdować się będzie w farszu.

Ile zatem kalorii ma wobec tego jeden gołąbek? Otóż wcale nie dużo, bo ok. 110 kcal w 100 g produktu. Wszystko zależy oczywiście od ostatecznych składników w farszu. Do ogólnej kaloryczności posiłków należy doliczyć również sos, jeśli takim polane będą gołąbki – każdy z sosów podwyższa bowiem ilość kalorii znajdującą się w jednym gołąbku. Jeśli jest się na diecie odchudzającej, warto pamiętać, że w potrawie można niemal dowolnie manipulować składem, a więc i liczbą kalorii. Zmieniając składniki, można dopasować kaloryczność gołąbków do swojej diety.

Ciekawostki na temat gołąbków – co warto o nich wiedzieć?

1. Gołąbki można przygotowywać w większej ilości, ponieważ smakują tak samo dobrze również po odgrzewaniu ich nawet dwa czy trzy dni z rzędu.
2. W Grecji gołąbki zawija się nie w liście białej kapusty głowiastej, ale w liście winogron – Grecy mówią na danie dolma.
3. W Chorwacji gołąbki robi się z kiszonej kapusty, a Chorwaci mówią o daniu sarma.
4. W kuchni żydowskiej gołąbki to inaczej holiszkes. Głównymi składnikami są liście kapusty, którymi owija się farsz z mięsa wołowego.
5. Kapusta na tradycyjne gołąbki powinna być cała i musi mieć luźne liście. Nie może być też popękana. Warto pamiętać, że od rozmiaru liści zależeć będzie ostateczny rozmiar gołąbków.
6. Małe gołąbki powinno się wiązać nicią po to, aby się nie rozleciały.
7. Nie powinno się układać zbyt wielu warstw gołąbków w jednym naczyniu, aby ich nie przypalić.