Dieta przeciwgrzybicza - charakterystyka, skuteczność, porady

Kandydoza – przyczyny i najczęstsze objawy

Czym jest kandydoza?

Kandydoza, określana również jako drożdżyca, to schorzenie o charakterze grzybiczym, którą wywołują drożdżopodobne grzyby Candida (najczęściej Candida albicans). Obecność candidy w organizmie człowieka nie jest niczym rzadkim, według badań występuje ona u ponad 80% ludzi (wchodzi w skład flory bakteryjnej jelit, znajduje się na skórze oraz błonie śluzowej pochwy), jednak w przypadku osłabienia organizmu następuje jej rozrost i rozwija się drożdżyca.

Najczęstsze objawy grzybicy

Objawy kandydozy mogą dotyczyć wielu obszarów naszego organizmu. W przypadku grzybicy jamy ustnej, gardła oraz przełyku może pojawić się biały nalot, trudności w przełykaniu, a także ból w trakcie przełykania. Grzybica pochwy może objawiać się pieczeniem i swędzeniem w jej okolicach, bólem podczas oddawania moczu, pochwa może być również nieco obrzęknięta. Objawy ze strony układu pokarmowego to często zgaga, zaparcia, biegunki, bóle żołądka, natomiast efektem grzybicy skóry może być powstawanie zaczerwienienia, świądu oraz łuszczenia się naskórka.

Najczęstsze przyczyny rozwoju grzybicy

Wśród najczęstszych powodów rozwoju kandydozy wymienia się:

niewłaściwą dietę, a zwłaszcza jedzenie dużych ilości cukrów prostych oraz produktów wysokoprzetworzonych,
spadek odporności organizmu,
zaburzenia równowagi mikroflory jelit,
niską aktywność fizyczną,
długotrwały stres oraz stany depresyjne,
nadużywanie antybiotyków, które niszczą naturalną florę bakteryjną.

Dieta przy kandydozie

Najważniejsze zasady antygrzybiczego menu

Dieta w kandydozie ma na celu wspomaganie leczenia farmakologicznego, zmniejszenie dolegliwości chorego oraz przyspieszenie jego powrotu do zdrowia. Najlepsze efekty przyniesie menu o zmniejszonej ilości węglowodanów, a szczególnie cukrów prostych. Naturalne produkty pełnoziarniste nie powinny być eliminowane z jadłospisu, ale zrezygnować powinniśmy z cukru, wyrobów cukierniczych, soków, słodzonych napojów oraz wyrobów z białej mąki pszennej.

Bardzo ważnym założeniem diety, dającym dobre efekty, jest przywrócenie naturalnej równowagi mikroflory jelitowej. Poszczególne etapy diety powinny zapewniać wsparcie probiotyczne, a przepisy zawierać produkty o działaniu probiotycznym oraz prebiotycznym. Dobre źródła prebiotyków to między innymi: cebula, por, czosnek, szparagi, cykoria, banany, fasola czy owies.

Przepisy kulinarne powinny zawierać produkty o wysokiej zawartości antyoksydantów (szczególnie warzywa i dopuszczalne owoce), jak również niezbędnych dla zdrowia witamin i składników mineralnych.

Dieta antygrzybicza może być podzielona na etapy, na początku których eliminujemy dużą ilość niewskazanych produktów, a następnie stopniowo wprowadzamy je do menu i obserwujemy nasz organizm. Sprawdź także ten artykuł o zasadach diety przeciwzapalnej.

Dieta przeciwgrzybicza – produkty dozwolone

Produkty zbożowe z pełnego ziarna – pełnoziarniste pieczywo i makarony, grube kasze (kasza gryczana, jęczmienna pęczak), brązowy i dziki ryż, kasza jaglana, komosa ryżowa, amarantus. Poza tradycyjnymi grubymi kaszami dużą wagę przykłada się do kaszy jaglanej, która jako alkalizująca ma mieć jeszcze korzystniejszy wpływ na organizm.

Warzywa sezonowe spożywane najlepiej w wersji surowej, ze znacznym ograniczeniem warzyw skrobiowych. W antygrzybiczym menu wskazane są zwłaszcza warzywa zielonolistne (szpinak, sałata, roszponka, rukola, jarmuż), kapustne (kapusta, brukselka, kalafior, brokuły, kalarepa), cebulowe (cebula, czosnek, por), ogórki, pomidory, papryka, fasolka szparagowa, rzodkiewka, cukinia, bakłażan, seler naciowy, szparagi. Wśród dozwolonych warzyw znajdziemy również nasiona roślin strączkowych, takie jak soczewica, ciecierzyca, fasola, groch, soja.

Owoce, wśród których najbardziej wskazane są owoce jagodowe (truskawki, maliny, jagody, jeżyny, a także cytryna, limonka, grejpfrut, pomarańcza, awokado, rabarbar, wiśnie i jabłka (najlepiej kwaśne).

Niskotłuszczowe naturalne produkty mleczne: jogurt naturalny, kefir, maślanka, zsiadłe mleko. Czasami w pierwszym etapie drożdżycy zaleca się wykluczenie produktów nabiałowych, które później wprowadzamy stopniowo w niewielkich ilościach. Jako zamiennik mleka możemy stosować w jadłospisie roślinne mleko, o ile nie ma dodatku cukru.

Chude mięso i ryby: indyk, kurczak, królik, wołowina, jagnięcina, dziczyzna; dorsz, pstrąg, łosoś, owoce morza.

Źródła zdrowych tłuszczów, takie jak oliwa z oliwek, olej rzepakowy i inne nierafinowane oleje roślinne, orzechy, migdały, ziarna słonecznika, siemię lniane.

Komponując jadłospis w kandydozie, należy również pamiętać o odpowiedniej ilości płynów. Wskazana jest przede wszystkim woda, jak również herbaty ziołowe (melisa, pokrzywa, czystek, szałwia), biała i zielona herbata oraz soki warzywne (w ograniczonych ilościach).

Kandydoza – czego nie powinniśmy jeść

Dieta antygrzybicza wskazuje nie tylko na produkty, które można jeść, ale również na te, które należy wykluczyć z codziennego menu. Czego nie powinniśmy jeść, jeśli dokucza nam kandydoza?

cukier, słodycze, ciastka, słodkie desery, miód, czekolada,
biała mąka oraz produkty z niej wytworzone,
gotowe sosy, ketchupy, dania typu fast food, dania instant,
banany, winogrona, gruszki, śliwki, suszone owoce,
słodkie napoje i alkohol.

Candida a dieta bogata w żelazo

U części osób chorujących na kandydozę zastosowanie ma dieta bogata w żelazo. Z uwagi na to, że u wielu osób z candidą występują niedobory żelaza, w przepisach kulinarnych powinny występować odpowiednie jego ilości. W diecie bogatej w żelazo muszą znaleźć się takie produkty jak: mięso, wędliny, podroby, ryby, produkty pełnoziarniste oraz zielonolistne warzywa. Jeśli jednak efekty diety wciąż nie są zadowalające, wtedy wskazana jest dodatkowa suplementacja tego pierwiastka.