To mięso bije wołowinę i drób na głowę. Polacy prawie go nie jedzą!
Chociaż w wielu państwach jest uznawana za towar luksusowy i bezkonkurencyjny pod względem zdrowotnym, jagnięcina w Polsce nadal jest wyborem niszowym. Rzadko pojawia się na stołach, mimo że zawiera pełen zestaw cennych składników odżywczych, które mają pozytywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy, odpornościowy oraz mięśniowy. To mięso jest niskoprzetworzone, lekkostrawne i bogate w wysokiej jakości białko, mogące rywalizować z każdym innym. Czy jagnięcina rzeczywiście zasługuje na tytuł „najzdrowszego mięsa na świecie”? Czas przyjrzeć się jej dokładniej.
- Jagnięcina: delikatne mięso o bogatej tradycji
- Korzyści zdrowotne mięsa jagnięcego
- Jagnięcina: bogactwo żelaza i witamin dla zdrowia
- Jagnięcina w diecie: korzyści i ograniczenia
- Jagnięcina w kuchni śródziemnomorskiej i bliskowschodniej
- Jagnięcina z naturalnych hodowli pastwiskowych
- Żródła:
Jagnięcina: delikatne mięso o bogatej tradycji
Jagnięcina jest mięsem pozyskiwanym z młodych owiec, zazwyczaj nie starszych niż 12 miesięcy. Charakteryzuje się delikatną teksturą, jasnoczerwonym odcieniem i bardzo łagodnym smakiem. W zależności od wieku zwierzęcia i sposobu hodowli, mięso może mieć różną intensywność smaku oraz zawartość tłuszczu. W krajach takich jak Nowa Zelandia, Australia, Francja czy Grecja jagnięcina stanowi podstawę tradycyjnej kuchni i jest doceniana za swoje wartości odżywcze.
W Polsce konsumpcja jagnięciny jest niewielka – jest to spowodowane ograniczoną dostępnością, wyższą ceną oraz brakiem tradycji jej regularnego spożycia. Często uważana za produkt luksusowy, jest pomijana na rzecz tańszych mięs, takich jak wieprzowina czy drób. Tymczasem w wielu regionach Europy i na świecie jagnięcina stanowi codzienny składnik diety, a nie tylko świąteczny przysmak.
Korzyści zdrowotne mięsa jagnięcego
Mięso jagnięce jest doskonałym źródłem pełnowartościowego białka, zawierającym ponad 25 gramów białka w 100 gramach produktu. Jest to wysokiej jakości białko, zapewniające wszystkie niezbędne aminokwasy, co sprawia, że jagnięcina jest idealnym składnikiem diety dla osób aktywnych fizycznie, dzieci, seniorów oraz osób w trakcie rekonwalescencji.
Jagnięcina jest także bogata w żelazo hemowe, które w odróżnieniu od żelaza pochodzącego z roślin, charakteryzuje się bardzo wysoką przyswajalnością. Jest to istotne w profilaktyce i terapii anemii. Ponadto, to mięso zawiera cenne pierwiastki śladowe takie jak cynk, niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego, fosfor, wspierający zdrowie kości i zębów, oraz selen, chroniący komórki przed stresem oksydacyjnym. Obfitość witamin z grupy B, w tym Witaminy B12 i niacyny (B3), wspiera prawidłowe działanie układu nerwowego oraz metabolizm. Jagnięcina z pastwisk zawiera również korzystne nienasycone kwasy tłuszczowe, przy jednoczesnym niskim poziomie tłuszczów trans i nasyconych.
Jagnięcina: bogactwo żelaza i witamin dla zdrowia
Dzięki dużej zawartości żelaza hemowego oraz witaminy B12, jagnięcina wspiera prawidłowe działanie układu krwiotwórczego, pełniąc ważną rolę w zapobieganiu niedokrwistości i wspierając tworzenie czerwonych krwinek. Jest to szczególnie istotne dla kobiet ciężarnych, osób starszych oraz dzieci w fazie intensywnego rozwoju. Cynk zawarty w jagnięcinie wzmacnia odporność organizmu, przyspiesza gojenie się ran i uczestniczy w syntezie hormonów, w tym insuliny oraz hormonów płciowych.
Stałe jedzenie tego mięsa może wspierać regenerację organizmu oraz utrzymanie równowagi hormonalnej. Co więcej, jagnięcina dostarcza lekkostrawnego białka, które pomaga utrzymać masę mięśniową i zapobiega jej utracie – zjawisku charakterystycznemu dla osób starszych i mniej aktywnych fizycznie. Jagnięcina z chowu pastwiskowego zawiera również kwasy omega-3, które mają pozytywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy, wspierając pracę serca i redukując poziom złego cholesterolu.
Jagnięcina w diecie: korzyści i ograniczenia
Jagnięcina może stanowić ważny składnik diety osób z niedoborem żelaza, kobiet ciężarnych, sportowców oraz osób starszych, u których często występuje zmniejszenie masy mięśniowej i niedobory witaminy B12. Ze względu na łatwą strawność, jest także zalecana w diecie osób wracających do zdrowia i dzieci powyżej 1. roku życia. Regularne, ale umiarkowane spożywanie tego mięsa może wspierać funkcjonowanie wielu układów w ciele.
Osoby zmagające się z dną moczanową, przewlekłymi chorobami nerek lub problemami z metabolizmem puryn powinny jeść jagnięcinę z umiarem, ponieważ zawiera ona naturalne związki purynowe. Trzeba również pamiętać, że mięso – nawet to najzdrowsze – nie powinno być jedynym źródłem białka w diecie. Warto łączyć je z warzywami, roślinami strączkowymi oraz innymi źródłami zdrowych tłuszczów.
Jagnięcina w kuchni śródziemnomorskiej i bliskowschodniej
Jagnięcina ma wiele zastosowań w kuchni – od pieczeni, przez gulasze, aż po burgery. Szczególną popularność zdobyła w kuchni śródziemnomorskiej i bliskowschodniej. Najbardziej doceniane kawałki to comber, udziec i łopatka, które są idealne do pieczenia, duszenia lub grillowania.
To mięso świetnie współgra z ziołami – rozmarynem, tymiankiem, miętą – oraz przyprawami korzennymi. Wysoka jakość smaku nie wymaga intensywnego przyprawiania, a odpowiednie przygotowanie pozwala ujawnić jego naturalną głębię.
Jagnięcina z naturalnych hodowli pastwiskowych
Warto sięgać po jagnięcinę pochodzącą z naturalnych hodowli pastwiskowych, gdyż taka zawiera więcej korzystnych kwasów tłuszczowych, charakteryzuje się większą ilością antyoksydantów oraz lepszymi walorami smakowymi. Produkty ekologiczne lub certyfikowane mogą mieć również niższy poziom pozostałości antybiotyków lub hormonów. Istotne znaczenie ma również sposób obróbki termicznej – pieczenie w niższych temperaturach i unikanie smażenia pozwala zachować najwięcej wartości odżywczych. Zdecydowanie nie powinno się wybierać mielonego mięsa, które jest wątpliwej jakości.
Żródła:
- Jagnięcina 101: Fakty żywieniowe i wpływ na zdrowie, Hrefna Palsdottir, MS, Data publikacji: 2019, Healthline